Sebelum ini Momoy beranggapan blogger tersebut seorang yang peramah dan suka comment di blog Momoy. Terima kasih awak =) Selain itu juga bloggger tersebut juga mampu membuat mata Momoy terpaku jer depan skrin laptop untuk baca kesemua entrinya. Tahniah!
Tapi itu dulu, hampir sebulan lepas tanpa mengenali perangai sebenar blogger tersebut. Sekarang, Momoy nak ucapkan berbanyak-banyak terima kasih kerana apa yang telah kamu buat kepada Momoy. Hmm... Mengapa perlu ada blogger sebegini?
Kepada awak Momoy nak ucapkan rasa terharu Momoy. Awak buat Momoy menangis. Awak memang terbaik! Huhu... Kawan-kawan yang nak tahu cerita sebenar boleh [klik sini]. Nilai la sendiri kenapa Momoy boleh menangis.
6 Comments
